آتش در كمين زرقان
يادمه وقتي بچه بودم خانه حاج ميرزاعلي ميرزامجيد در يك شب به نظرم تابستاني آتش گرفته بود ، شعله هاي آتش همچون فواره آتش فشان شعله مي كشيد در آن زمان آب لوله كشي هم نبود تا با شيلنگ آب پاشي كنند ، مردم با هر وسيله اي ساكنان خانه را از پنجره پشتي خانه (تنها پنجره اي كه آتش به آن سرايت نكرده بود) خارج كردند ، سپس با سطل، آب بر روي آتش مي ريختند، سطل ها دست به دست مي شد تا آتش خاموش شود، در آن دوره تلفن فقط در مخابرات وجود داشت ، به آتش نشاني جغتاي زنگ زده بودند ولي دير رسيد. خانه تقرباً سوخت اما مردم از تلاش خود براي خاموش كردن دست برنداشتند ، يك نفر كه يادم نيست كي بود چنان با سطل آب را تا ارتفاع 4 متري مي پاشيد كه گويي در نبرد واقعي با آتش سركش بود. يا چند سال پيش كه انبار كاه ذبيح الله آتش گرفت مردم با استفاده از لودر خاك بر روي آتش مي ريختند تازه وقتي آتش خاموش شده بود ماشين آتش نشاني از جغتاي آژير كشان آمد.
آيا مسئولين شهرستان تا حالا اين سوال را از خود پرسيده اند كه اگر در روستاها همت اهالي نباشد چه بر سر جان ومال اهاي بر حوادث ناشي از آتش خواهد آمد .
اهالي روستاي زرقان از مسئولين شهرستان جغتاي انتظار دارند لااقل براي روستاي بزرگ و پرجمعيتي همچون زرقان يك ايستگاه آتش نشاني ثابت تأسيس كنند تا در مواقع ضروري كمك حال اهالي باشد.
Zarghan20
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
<-PollName->
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
